Terapia czaszkowo–krzyżowa

Inaczej terapia cranio–sacralna, to odłam osteopatii, często nazywany osteopatią kranialną. Polega na delikatnej manipulacji i uciskaniu punktów w obrębie czaszki, miednicy, przepony, klatki piersiowej oraz kości krzyżowej. Terapia czaszkowo–krzyżowa jest terapią powięzi, za jej sprawą następuje rozluźnienie struktur łączno–tkankowych, których napięcie może powodować kłopoty zdrowotne, zarówno somatyczne, jak i emocjonalne.

Bardzo dużą zaletą stosowania metody czaszkowo–krzyżowej jest możliwość oddziaływania na bardzo wiele różnych problemów dotyczących funkcjonowania zarówno ciała, jak i sfery emocjonalnej. Takie holistyczne podejście do dolegliwości pacjenta stwarza perspektywę bardzo dobrych rokowań w zakresie powrotu do zdrowia.

Przywracanie stanu równowagi organizmu, co pozwala na uwolnienie się od dotychczasowych dolegliwości natury psychosomatycznej. Aby je zrealizować, dokonuje się szeregu wspomnianych manipulacji, mobilizacji, rękoczynów, które wpływają struktury łącznotkankowe oraz kostne. Pozwala to poprawić ruchomość kości czaszki, zrównoważyć aktywność układu nerwowego oraz normalizować fluktuację płynu mózgowo–rdzeniowego.
Końcowo ma to spowodować przywrócenie niezachwianej równowagi fizyczno–emocjonalnej będącej definicją stanu zdrowia.